Van Noorwegen naar Zweden

Op zondag, 24 juni, rijden we door richting Zweden. Het is vandaag zo’n 15 graden en het regent veel. Van Lillehammer gaat de weg eerst naar Hamar. We bezoeken kort even het ‘Vikingshipet’, de schaatsbaan waar Nederland zoveel medailles heeft gewonnen. De lunch is vandaag traditioneel Noors, een hotdog, om van de laatste Noorse Kronen af te komen. Vanaf Hamar gaat de reis door naar Kongsvinger net voor de grens met Zweden. Het landschap in dit deel van Oost Noorwegen begint al erg op Zweden te lijken. Vrij rechte wegen, uitgestrekte boerderijen en veel, heel veel bomen. We gaan de grens over bij Charlottenberg en laten Noorwegen achter ons. Een land die erg veel indruk op ons heeft gemaakt en is samen te vatten in twee worden; indrukwekkende natuur!

Het plan is Zweden over te steken naar de oostkust en dan zuidelijk te gaan. Direct na de grens met Zweden is het erg druk. Hier liggen verschillende koopcentra waar de Noren hun inkopen doen in het voor hen goedkopere Zweden. Over boodschappen doen in Noorwegen kunnen we vertellen dat alles prima verkrijgbaar is. Wel zijn er producten met houdbaarheidsdatum waarop je goed moet letten. De omloopsnelheid lijkt erg langzaam, dus vaak is er iets over datum. De weg die de groenten en het fruit per transport naar het noorden moeten afleggen is lang en dit zie je aan de onrijp- of juist overrijpheid van de waren. Over het algemeen is alles duurder. Met uitschieters als een rode paprika voor 6 euro. En natuurlijk vlees- en snoepwaren en alcohol. Er zijn ook echt Noorse dingen die we hebben geprobeerd. Zo eten we graag Flätbröd; een uiterst breekbare en dunne cracker die we besmeren met Rekesalade (met garnaaltjes). Bij de thee is een stukje van de Tykk Lefse een favoriet; twee dikke pannenkoekjes in formaat cracker met daartussen een kaneelcreme. De eerste stop in Zweden is in Arvika. Een plaats in de regio Värmland (westkant van Zweden op de hoogte van Stockholm). Een provincie met enorm veel water. We staan dan ook aan de Glafsfjorden.