11/4 – 12/4: Santiago de Comp. (Galicië – SP.)

Langs de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela; een stad met een bijzondere sfeer!

Na 10 kilometer vanaf de camping in Chaves rijden we Spanje in. We rijden over de N525 die helemaal naar Santiago de Compostela leidt. Onderweg zien we de route voor de Pelgrims met blauwe borden aangegeven en veel van het pelgrimspad voert langs de weg. Ook zien we enkele pelgrims lopen, de één wat fitter dan de andere. Je treft hier tevens het traditionele straatbeeld van man met kar en ezel. Naar goed Spaans gebruik gaan we even lunchen langs de weg. Natuurlijk het menuutje van de dag die de kokkin in het Spaans even komt toelichten. Marleen neemt vis en Maiko vlees. De rest hebben we niet begrepen van de uitleg. Het vlees was prima maar de vis, die denken we rogvleugel was, ging bij elke hap die Marleen nam meer en meer naar Ammoniak ruiken en smaken. Deze specialiteit van de dag hebben we maar even laten staan. Gelukkig smaakte de flan van het dessert prima en dit compenseerde de ammoniak smaak die Marleen maar niet uit haar mond kreeg. Zelfs aangekomen op de camping ruiken haar kleren er nog naar. Het regent bijna de hele dag vandaag en de voorspellingen voor de komende dagen zijn niet veel beter dus maken we langzaam plannen voor de terugreis naar Nederland. We willen nog graag de noordkant van Spanje (Bilbao) zien en gaan dan weer richting huis. De tijd vliegt voorbij en we zijn al ruim anderhalve maand onderweg.

De volgende dag zijn we met de bus in 10 minuten in het centrum van Santiago de Compostela. Vanuit allerlei windrichtingen zie je pelgrims komen die eindigen in de Kathedraal van Santiago. Voor sommigen een emotioneel moment. In de Kathedraal ligt Sint Jocobus de Meerdere opgebaard en al sinds de middeleeuwen is dit het eindpunt van de pelgrimsroute. Boven het graf werd in 896 een basiliek gebouwd. Het is een indrukwekkend gebouw met veel versieringen van buiten en binnen. Als we aankomen begint net de mis die veel pelgrims bijwonen. Later op de dag bezoeken we de basiliek nogmaals om uiteindelijk ook het graf van Sint Jocobus in de gewelven te zien. Het ademt allemaal een serene rust en vrede uit. Grappig is het om te zien dat er allerlei biechthokjes langs de muren van de kerk staan en dat hier gretig gebruik van wordt gemaakt. Schijnbaar is het gebruikelijk om na de tocht al je zonden met iemand te delen en met jezelf in het reine te komen. In de stad heerst een gemoedelijke sfeer en alles staat in het teken van de pelgrims. Mooie pleintjes, gebouwen, winkeltjes, kleinere kerken en veel restaurantjes wisselen elkaar af. Het is hier toeristisch maar veel van het authentieke Santiago is bewaard gebleven. Gelukkig is de zon gaan schijnen in de loop van de dag en dan is alles toch net wat mooier.